Pokazują przewodnicy w Château de Chambord porysowane okna (jeśli takie oryginalne jeszcze ocalały) i opowiadają cytując literatów, że Franciszek I diamentem w pierścieniu rył po szybach.
Niezbyt rozsądnie jest wierzyć literatom. Jako pierwszy przypiął Franciszkowi łatkę szkodnika Pierre de Bourdeille, zwany Brantôme. Pół wieku po śmierci króla kabluje pisarz w swoim słynnym Recueil des Dames: Stary konsjerż pokazał sypialnię króla w Chambord i pokazał zdanie napisane przez władcę na boku okna, które brzmiało:
Każda kobieta jest inna.
Ameryki nie odkrył. Kto żonaty, ten wie i w cyrku się nie śmieje.
Victor Hugo, którego żonę po piątym porodzie rozbolała głowa – intensywnie zaczął się pocieszać, ale musiał chłopina w tym wszystkim doznawać rozczarowań, bo to on zdanie Brantôme parafrazował i to on przypiął królowi swój dół emocjonalny wiecznego niespełnienia wkładając w rysujący po szybie królewski diament słowa:
Souvent femme varie; bien fol est qui s’y fie. Kobieta zmienną jest i tylko głupiec jej wierzy.
Prawda jest taka, że szyby były porysowane, ale nie przed władców, a przez kokoty, których tam setki biegało przez wieki i które rano sprawdzały pierścieniami, czy uczciwie zostały nagrodzone za ciężko przepracowaną noc. Nie każdy kamień w pierścieniu porysuje lustro, a diamentami płaciło się kochankom za seks.
Zwiedzając proszę pamiętać, że każda rysa ma swoją historię…
